Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Ο αποτελεσματικός μάνατζερ

Πηγή: Μακρυγιωργάκης Μἀριος (2001), Η Ανθρώπινη Πλευρά του Μάνατζμεντ /Ανθρώπινες Σχέσεις στον Χώρο της Εργασίας , Αθήνα, εκδ. ΠΑΠΑΖΗΣΗ


Εντάξει, αποτελεσματικός μάνατζερ είναι ο καλά πληροφορημένος μάνατζερ, αλλά δεν είναι κι απαραίτητο να τα γνωρίζετε όλα.

Η δουλειά των στελεχών όσο το επίπεδο της ιεραρχίας ανεβαίνει, απομακρύνεται από τις εκτελεστικές λειτουργίες που αντικαθίστανται από τις «διευθυντικές» - τον Προγραμματισμό, την Οργάνωση, τη Διεύθυνση, το Συντονισμό, τον Έλεγχο.

…Ένα πρόσωπο θεωρείτε μάνατζερ όχι όταν είναι αυτός ο τίτλος της θέσης του αλλά εφόσον η δουλειά του περιέχει…                 «διευθυντικές λειτουργίες», τον Προγραμματισμό, την Οργάνωση,     τη Διεύθυνση, το Συντονισμό, τον Έλεγχο… 

… «Το αίσθημα της ψυχικής ικανοποίησης παίζει μεγάλο ρόλο στη συμπεριφορά».

Οι managers θα πρέπει να συμπεριλάβουν στο πλέγμα των δραστηριοτήτων και καθηκόντων τους και την απόκτηση δεξιοτήτων στις ανθρώπινες σχέσεις.

Η παρουσία μας (άρα και συμπεριφορά μας) είναι το μόνο κομμάτι του εαυτού μας που είναι αντιληπτό από τους άλλους κι εκείνοι με τη σειρά τους, μόνο από αυτήν μπορούν τελικά να μας κρίνουν εφόσον αδυνατούν να γνωρίζουν τις σκέψεις, τα κίνητρα, τα συναισθήματα ή την ψυχοσύνθεσή μας. Εμείς είμαστε λοιπόν υπεύθυνοι για την εικόνα που οι άλλοι σχηματίζουν για μας ενώ η ευθύνη των άλλων περιορίζεται τελικά, μόνο στην από μέρους τους θέληση, αντικειμενικότητα και δυνατότητα για ορθή κρίση.

Είμαστε όλοι μέρος μιας κατάστασης.
Είμαστε όλοι συμπαίκτες.

«…Μπορείς να αγοράσεις:
·         Τη φυσική παρουσία ενός ανθρώπου σ’ ένα τόπο.
·         Τη φυσική παρουσία ενός ανθρώπου σ’ ένα τόπο για συγκεκριμένο χρόνο.
·         Τη φυσική παρουσία ενός ανθρώπου και ορισμένο αριθμό κινήσεων του σ’ ορισμένο τόπο και χρόνο.
Δε μπορείς να αγοράσεις όμως 
τον ενθουσιασμό, την αφοσίωση, την πρωτοβουλία, τη σκέψη, την καρδιά, την ψυχή…
…. Αυτά δεν αγοράζονται! Κερδίζονται!…»

Μόνο που μαζί με τις «προδιαγραφές» των ανθρώπων σε σχέση με τα «μπορώ» τους (ικανότητες, γνώσεις) πρέπει ο κάθε ενδιαφερόμενος να αφιερώσει αρκετό μάλιστα χρόνο και σ’ εκείνες που αφορούν στα «θέλω’ τους (ανάγκες-κίνητρα) που είναι και οι σπουδαιότερες.

Η Οργάνωση ως λειτουργία, πρέπει να αποβλέπει σε: δημιουργία δομής, καταμερισμό έργων, ομαδοποίηση επιμέρους εργασιών, εξασφάλιση συντονισμού και τυπικής επικοινωνίας στην διαδρομή για την επίτευξη των στόχων του οργανισμού…

Υπηρετώντας την οργάνωση
στην ουσία θέτουμε εκείνη στην υπηρεσία μας,
ή αλλιώς…
Για να μας υπηρετήσει η οργάνωση
πρέπει πρώτα εμείς να την υπηρετήσουμε.
Πρέπει όμως μάλλον, να πειστούμε πρώτα γι’ αυτό.

Πηγή: 
Bιβλίο: "Η Ανθρώπινη Πλευρά του Μάνατζμεντ" (Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ 2001)
Του Μάριου Μακρυγιωργάκη