Φορολογικό πλαίσιο και ένταση των φορολογικών ελέγχων των επιχειρήσεων του κλάδου. Εκτίμηση ευκαιριών και απειλών.

“Δεν χρειάζεται εδώ να διευκρινίσω την προσωπική μου άποψη, ότι καθήκον του επιχειρηματία είναι να αφιερώνει πόρο/ χρόνο στο πως θα αναπτύξει τζίρους/ και κέρδη αλλά και στο πως θα κατακτήσει μερίδια αγοράς και όχι να χάνει δεκάδες ανθρωποώρες σε μεθόδους φοροδιαφυγής/ φοροαποφυγής”.

Η εντατικοποίηση και η ενίσχυση των φορολογικών ελέγχων στις επιχειρήσεις του κλάδου, αποτελεί μια νέα πραγματικότητα, ενδεχομένως όχι αδικαιολόγητη ορισμένες φορές από την πλευρά της πολιτείας. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των φορολογικών ελέγχων είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τους ελεγχόμενους (επαγγελματίες/ επιχειρήσεις του κλάδου) καθώς τυχόν λάθος χειρισμοί, βάση της πρακτικής των διαδικασιών ελέγχου από την πλευρά της διοίκησης, ακολουθούν την υπόθεση της κάθε επιχείρησης και επιβαρύνουν τη θέση της. Η σύγχρονη πολυδύναμη μονάδα αδυνατίσματος και αισθητικής μπορεί να τους αντιμετωπίσει αποτελεσματικά εφόσον είναι κατάλληλα οργανωμένη, διαθέτοντας ένα σύστημα που περιλαμβάνει σαφή απεικόνιση των ημερήσιων ραντεβού/ καρτέλλα πελάτη (τόσο για προγράμματα όσο και για μεμονωμένες θεραπείες, συμβόλαιο/ οικονομικό διακανονισμό για προγράμματα και μέθοδο καταγραφής των αποδείξεων που εκδίδει).

Η τήρηση όλων των φορολογικών διατάξεων είναι υποχρέωση και καθήκον της κάθε επιχείρησης του κλάδου. Είναι γνωστή άλλωστε η θέση μου καθώς και η οργανωτική πρακτική μου στις επιχειρήσεις του κλάδου, - τουλάχιστον σε αυτές που συνεργάστηκαν/ νται μαζί μου - από το 1999, οπότε και δημιούργησα ένα πλήρες και διάφανο σύστημα προς την παραπάνω κατεύθυνση, λαμβάνοντας υπόψη κάθε φορά την αντίστοιχη φορολογική νομοθεσία και τις σχετικές διατάξεις και όχι μόνο, που περιελάμβανε μια μεθοδολογική προσέγγιση που οργάνωνε με το σωστό τρόπο και διασφάλιζε ουσιαστικά τις επιχειρήσεις του κλάδου σε κάθε έλεγχο ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή και από το αν το λογιστικό τους σύστημα λειτουργούσε σε χειρόγραφο ή μηχανογραφημένο περιβάλλον.

Αποτέλεσμα: Δεν ήταν λίγες οι επιχειρήσεις που “επιβραβεύονταν” στον οποιοδήποτε φορολογικό έλεγχο ο οποίος διαπίστωνε μέσα από ένα άρτια οργανωμένο σύστημα (πρόγραμμα ημερησίων ραντεβού – καρτέλλα πελάτη – συμβόλαιο/ οικονομικός διακανονισμός – αποδείξεις) την ακρίβεια/ ειλικρίνεια του ελεγχόμενου. Η αλήθεια είναι ότι ο παραπάνω οργανωτικός σχεδιασμός επιτρέπει παράλληλα στις μονάδες να ανταγωνίζονται σωστά και σε άλλα επίπεδα όπως η ποιοτική εξυπηρέτηση του πελάτη, οι πωλήσεις, κ.α., ενώ κατευθύνει σωστά την επιχειρηματική τους δράση στην κατεύθυνση της αύξησης της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητας και της ανταγωνιστικότητας της μονάδας.

Δεν χρειάζεται εδώ να διευκρινίσω την προσωπική μου άποψη, ότι καθήκον του επιχειρηματία είναι να αφιερώνει πόρο/ χρόνο στο πως θα αναπτύξει τζίρους/ και κέρδη αλλά και στο πως θα κερδίσει μερίδια αγοράς και όχι να χάνει δεκάδες ανθρωποώρες σε προσπάθεις φοροδιαφυγής/ φοροαποφυγής. Επιπλέον ο σωστός σχεδιασμός κάθε μονάδας του κλάδου και η υλοποίηση αυτού, σημαίνει ότι υπάρχει άριστη διοίκηση που αποτελεί και την πιό αξιόπιστη συνταγή για την επίτευξη εξαιρετικής απόδοσης.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο κλάδος καλλωπισμού, συμπεριλαμβάνεται μαζί με άλλες ομάδες επαγγελματιών/ επιχειρήσεων στις λίστες εκείνων των επιχειρήσεων που φοροδιαφεύγουν.

Θέλω εδώ να επισημάνω ότι με κριτήρια marketing, ειδικά στη σημερινή συγκυρία, δεν θα πρέπει ο κλάδος να στιγματιστεί από άλλες τέτοιες πρακτικές, που θα αποτελέσουν ακόμη μία αδυναμία του κλάδου. Έχω επισημάνει σε παλαιότερο άρθρο μου τις αδυναμίες του κλάδου σε ότι αφορά τις πρακτικές κάποιων επιχειρήσεων σε θέματα εξαπάτησης του καταναλωτή που οδήγησαν στην κακή φήμη ολόκληρου του κλάδου,

http://beautytherapymanagement.blogspot.gr/2014/02/swot_8.html

σε τέτοιο βαθμό που ο Συνήγορος του καταναλωτή, εξέδωσε ένα ξεχωριστό ενημερωτικό φυλλάδιο για το συγκεριμένο θέμα στον κλάδο:

http://www.synigoroskatanaloti.gr/docs/info/info-instituta-final.pdf

Δεν γνωρίζω, και μικρή σημασία έχει, τη θέση έχουν πάρει για όλα τα παραπάνω πανελλαδικά τα σωματεία και η ομοσπονδία των σωματείων επαγγελματιών αισθητικής - εφόσον συμπεριλαμβάνονται στους φορείς της αγοράς- μέχρι σήμερα, δεδομένου ότι η μέχρι τώρα επαγγελματική μου πορεία στον κλάδο ήταν ανεξάρτητη και πέρα από σωματεία, ομοσπονδίες και συνδικάτα. Αξίζει να σημειωθεί όμως σε ότι αφορά τους επαγγελματίες/ και μικρές επιχειρήσεις του κλάδου (αισθητικούς/ πολυδύναμες μονάδες τοπικής εμβέλειας/ κέντρα αισθητικής), ότι ο κλάδος σε συνδικαλιστικό επίπεδο είναι από τους πλέον οργανωμένους, αλλά παράλληλα εμφανίζει τις περισσότερες ασθένειες/ αδυναμίες και ευπάθειες σε σχέση με άλλους κλάδους των ελληνικών επιχειρήσεων.

Επειδή όμως όλα τα παραπάνω ξεφεύγουν από το σκοπό της συγγραφής του παρόντος άρθρου θα ήθελα να εστιάσω στις επιδράσεις του μάκρο-μίκρο περιβάλλοντος στις επιχειρήσεις του κλάδου σε συνάρτηση με το φορολογικό καθεστώς.

Οι νομικές/ φορολογικές αποφάσεις της διοίκησης μπορούν πράγματι να επηρεάσουν μια επιχείρηση. Μπορούν με τον κατάλληλο χειρισμό να γίνουν από απειλή, μεγάλη ευκαιρία για μια επιχείρηση, αρκεί να μπορεί να διαβλέψει τα μελλοντικά πλεονεκτήματα και να κάνει άμεση χρήση των νομοθετικών διαταγμάτων προς όφελός της.

Ειδικότερα για τις πολυδύναμες μονάδες και τα κέντρα αισθητικής του κλάδου στη σημερινή εποχή, η καταγραφή, η ανάλυση και η κατανόηση του εξωτερικού περιβάλλοντος, θα έλεγα ανεπιφύλακτα ότι είναι καθαρά θέμα επιβίωσης.

Παράδειγμα:

Δεδομένου του ανταγωνισμού, της δομής του κλάδου, των λειτουργικών εξόδων της κάθε μονάδας, του φορολογικού πλαισίου συνολικά (ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος, προκαταβολή φόρου), και των τζίρων μιας πολυδύναμης μονάδας ή ενός κέντρου αισθητικής σε μια κατακερματισμένη αγορά, η επιβολή προστίμων λόγω φοροδιαφυγής/ φοροαποφυγής της μονάδας θά είναι τόσο δυσανάλογη σε σχέση με τους μηνιαίους/ ετήσιους τζίρους της, και άρα τόσο επώδυνη, που θα έθετε σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της μονάδας, ειδικά σε περίπτωση επανάληψης του ελέγχου. Ως εκ τούτου είναι προτιμότερη η προσαρμογή και πειθαρχία της μονάδας στο υφιστάμενο νομικό και φορολογικό πλαίσιο.

Άρα είναι προς όφελος και το συμφέρον της μονάδας η τήρηση του φορολογικού πλαισίου σε αντίθεση με την καταστρατήγησή του. Δεν δέχομαι από πάρα πολλές οπτικές κάθε αντίθετη άποψη δεδομένου ότι αν μια μονάδα δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις φορολογικές της, ή τις εργοδοτικές της υποχρεώσεις, δεν έχει βιωσιμότητα και λόγω ύπαρξης, άρα ή θα πρέπει να αναπτύξει τζίρους και κέρδη ή θα πρέπει στο μεσοπρόθεσμο διάστημα να αποχωρήσει από την αγορά.

Σαφώς η παραπάνω διαπίστωση αποτελεί ενδεχόμενο κίνδυνο για μονάδες του κλάδου που δεν λειτουργούν οργανωμένα και ορθολογικά αλλά παράλληλα μια μεγάλη ευκαιρία για εκείνους τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις που έχουν οργανώσει και προσανατολίσει σωστά την επιχειρηματική τους δράση, εφόσον η αποχώρηση κάποιων μονάδων από την αγορά θα οδηγήσει στην εξυγίανση του κλάδου και στην ανακατανομή των μεριδίων της αγοράς, οδηγώντας σε πιο βιώσιμες επιχειρήσεις που θα μπορούν πραγματικά να οδηγηθούν αλλά και να οδηγήσουν στην ανάπτυξη.

Στο παραπάνω παράδειγμα, έχουμε σαφέστατα μια επιρροή του μικρο-περιβάλλοντος της επιχείρησης από το μακρο-περιβάλλον (Οικονομικό/ Νομικό/ Φορολογικό).

Σε προηγούμενα άρθρα μου έχει αναδειχθεί η χρησιμότητα της ανάλυσης του εξωτερικού περιβάλλοντος της επιχείρησης, δηλαδή η ανάλυση του μάκρο- περιβάλλοντος και πως επηρεάζει όλες τις επιχειρήσεις ως εκ τούτου και τις επιχειρήσεις του κλάδου. Εξίσου σημαντική είναι επίσης η ανάλυση του μίκρο-περιβάλλοντος, δηλαδή όλων εκείνων των αλλαγών του περιβάλλοντος που αφορούν μόνο το συγκεκριμένο κλάδο στον οποίο ανήκει η επιχείρηση.

Πολλές φορές στην καριέρα μου έχω δει αισθητικούς να “ανοίγουν” μια πολυδύναμη μονάδα ή ένα κέντρο αισθητικής χωρίς πλάνο γιατί απλά πρέπει να αυτοαπασχοληθούν και όχι με κριτήριο το επιχειρείν, ή με μόνο κριτήριο ότι “δεν υπάρχει άλλο κοντά”, ή απλά για να εκπληρώσουν πολλές φορές τις προσδοκίες της οικογένειας, χωρίς να αναλύουν πιθανούς κινδύνους που μπορεί να εμφανιστούν στο άμεσο μέλλον.

Να διευκρινίσω εδώ ότι όταν μια επιχείρηση διερευνά το μάκρο-περιβάλλον, μελετά ουσιαστικά έξι διαστάσεις ήτοι: το οικονομικό, το τεχνολογικό, το πολιτικό, το κοινωνικό, το δημογραφικό και το παγκόσμιο περιβάλλον.

Οι τέσσερις πρώτες διαστάσεις είναι και οι πιο σημαντικές, γνωστές διεθνώς και ως PESTanalysis (Political, Economic, Social, Technological).

Είναι πάρα πολύ πιθανό ορισμένοι από τους αναγνώστες αυτού του άρθρου, ειδικά αν είναι “πλησίον της σύνταξης” ή έχουν επαναπαυθεί στις δάφνες των «σταθερών» και «κεκτημένων», να θεωρούν αρκετά εξειδικευμένη και ίσως κάπως ανώφελη για τις μικρές επιχειρήσεις τους μια τέτοιου είδους προσέγγιση.

Θα ήθελα όμως να υπενθυμίσω ότι, μάκρο-περιβάλλον ήταν το νομικό πλαίσιο για τις πολυδύναμες μονάδες και τις προδιαγραφές ίδρυσης αντίστοιχων μονάδων στο παρελθόν, το οποίο άλλαξε τη δομή του κλάδου μέχρι σήμερα, αλλά μάκρο- περιβάλλον είναι και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο για την ίδρυση και τις άδειες σήμερα, την αναγγελία άσκησης επαγγέλματος, την αναγγελία έναρξης επιχείρησης, τις υγειονομικές προδιαγραφές, την εργατική νομοθεσία, τη φορολογική νομοθεσία, το ευρωπαϊκό και το υφιστάμενο νομικό πλάσιο για τα καλλυντικά, την απελευθέρωση των επαγγελμάτων και της αγοράς και πολλά άλλα. Μάκρο-περιβάλλον είναι και η συνολική απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το καλλυντικό και τους κανόνες που το διέπουν και ότι μάκρο- περιβάλλλον θα είναι η συνολική εναρμόνιση ενδεχομένως του καθεστώτος που θα διέπει τη λειτουργία των επιχειρήσεων και των επαγγελμάτων του κλάδου στο άμεσο μέλλον, με το ευρωπαικό πλαίσιο.

Τέλος για καθαρά ακαδημαϊκους λόγους θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτό το άρθρο στην ανάλυση του μίκρο–περιβάλλοντος της επιχείρησης που στηρίζεται πάνω στο μοντέλο Porter, και αφορά κάθε τι που μπορεί αρχικά να είναι απειλή αλλά στη συνέχεια ευκαιρία, όπως η είσοδος νέων επιχειρήσεων στο κλάδο, η δύναμη των προμηθευτών, η δύναμη του αγοραστικού κοινού, η υποκατάσταση προϊόντων του κλάδου με άλλα που πιθανόν να μπορούν να διανεμηθούν και από άλλα κανάλια διανομής και τέλος ο ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων του κλάδου, ιδίως όταν η πίτα της αγοράς μειώνεται, άρα και το μερίδιο ανά πολυδύναμη μονάδα/ κέντρο αισθητικής μειώνεται.

Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα επιχειρήσεων που αναγκάστηκαν να αναστείλουν τη λειτουργία τους γιατί δεν επέδειξαν την απαραίτητη ευελιξία και ικανότητα να διαγνώσουν τις αλλαγές στο περιβάλλον τους και να προσαρμοστούν σε αυτές με το κατάλληλο πλάνο marketing/ επιχειρηματικό πλάνο.

Ιδιαίτερα δε επικίνδυνο είναι όταν η επιχείρηση γνωρίζει ευμάρεια και εύκολο πλουτισμό λόγω διάφορων ευνοϊκών συνθηκών στο μίκρο-περιβάλλον, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δει έγκαιρα τους κινδύνους που έρχονται από το μάκρο-περιβάλλον και που σίγουρα θα ταράξουν κάποια στιγμή και το δικό της μικρόκοσμο.