1. Στην περίπτωση μιας
αυταρχικής συμπεριφοράς
του αποφασίζοντος, εμείς είμαστε:
-Ιδιαίτερα
σοβαροί.
-Πάντα ευγενικοί-κοινωνικοί.
-Καθόμαστε και κινούμαστε
κόσμια.
-Κοιτάμε τον συνομιλητή
σταθερά και ίσια στα μάτια.
-Δίνουμε ότι πληροφορίες
μας ζητήσει.
2. Στην περίπτωση μιας
άνετης συμπεριφοράς,
από την πλευρά του αποφασίζοντος,
εμείς είμαστε:
-Ευγενικοί
και προσιτοί.
-Χαμογελάμε
συχνά.
-Είμαστε
άνετοι στη συνομιλία μας.
-Δίνουμε
απαντήσεις στις ερωτήσεις του.
-Πρέπει
να μεταφέρουμε στο συνομιλητή μας
το αίσθημα της σιγουριάς.
3. Σε περίπτωση διάγνωσης
μιας διαμεσολαβητικής
συμπεριφοράς, εμείς
είμαστε:
-Ευγενικοί
.
-Ιδιαίτερα
εξυπηρετικοί.
-Μιλάμε
με σαφήνεια, αργά και σταθερά.
-Δεν
κάνουμε περιττές ερωτήσεις.
-Προβάλουμε
έμμεσα τα πλεονεκτήματά μας.
-Προσπαθούμε
να προβάλουμε τα χαρακτηριστικά της
φιλοτιμίας και της εργατικότητας.
Τελειώνοντας
να αναφέρουμε τη συνεργατική σχέση
αποφασίζοντος και λήπτη των υπηρεσιών.
Η περίπτωση αυτή διέπεται από μια
άνεση στους τρόπους. Προτιμότερο οι
απαντήσεις μας να είναι συγκεκριμένες.
Απαραίτητα εδώ προβάλλουμε την
ευχαρίστησή μας, για την ωριμότητα
που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά τους,
αλλά και την επιβράβευσή μας. Η
παραπάνω θέση κολακεύει τον αποφασίζων
και “ξεμπλοκάρει” τον λήπτη που
πιθανόν να μην αισθάνεται άνετα με
τη δυνατή προσωπικότητα του
αποφασίζοντος, παρ’όλη τη συνεργατική
συμπεριφορά τους.
Προσοχή
χρειάζεται, σ’όλες τις περιπτώσεις
συμπεριφοράς, στο να απευθυνόμαστε
με το βλέμμα μας και στους δύο
συμμετέχοντες στη συνομιλία. Είναι
ένα ευαίσθητο θέμα.
